Чалавечы капітал: Якасны аналіз кадравага патэнцыялу беларускай навукі

Даследчык лічыць, што ў беларускай навуцы мае месца герархія замест канкурэнцыі і лаяльнасць замест мерытакратыі. Кадравыя прызначэнні на кіраўнічыя месцы ў беларускай навуцы і адукацыі не маюць конкурснай/канкурэнтнай сістэмы і ўзгадняюцца найперш не з калектывам, а з вышэйшымі органамі. Ён таксама робіць выснову, што дагэтуль захоўваюцца рысы савецкай навукі: слабая тэхналагічнасць, кансерватыўнасць, прыярытэт сяброўскіх дачыненняў перад прафесійнай канкурэнцыяй, магчымасць прафесійнага росту з мінімальным навуковым унёскам. Акрамя таго, эксперт адзначае наяўнасць усебаковага дзяржаўнага кантролю над навукай і адукацыяй аж да выбару тэм навуковых даследаванняў, а таксама тое, што ў сферы навуковай палітыкі рэалізуецца строга герархічная мадэль прымання рашэння. Нарэшце, на яго думку, беларуская навука ізаляваная, з вельмі слабымі міжнароднымі кантрактамі, а экспертны ўзровень у сацыяльных і гуманіарных навуках (паліталогія, эканоміка, сацыялогія і г.д.) ніяк не адпавядае міжнародным стандартам.