У дадзенай працы даследаваліся ўзровень і дэтэрмінанты беднасці ў Беларусі на падставе дадзеных Белстата па выбарачных абследавання хатніх гаспадарак па ўзроўні жыцця за перыяд 2009-2016 гг. Узровень беднасці ацэньваўся на аснове паказчыкаў спажывецкіх выдаткаў з выкарыстаннем падыходу, заснаванага на ацэнцы выдаткаў на задавальненне асноўных патрэбаў хатняй гаспадаркі з выкарыстаннем харчовай і абсалютных рысаў беднасці. Паводле выкарыстанай метадалогіі, за апошнія два гады абсалютная беднасць у Беларусі павялічылася ў два разы і дасягнула 29% насельніцтва.
У ходзе даследавання былі выяўлены фактары рызыкі, якія негатыўна ўплываюць на ўзровень дабрабыту і павышаюць верагоднасць апынуцца за мяжой беднасці. У ліку такіх апынуліся агульная колькасць чальцоў хатняй гаспадаркі і іх працоўны статус, колькасць малых дзяцей, статус маці-адзіночкі. Названыя фактары рызыкі патрабуюць дадатковай ўвагі з пункту гледжання сацыяльнай палітыкі дзяржавы. Акрамя таго, рэгіянальная палітыка дзяржавы мае патрэбу ў прыняцці дадатковых мераў сацыяльнай абароны насельніцтва ў сельскай мясцовасці, а таксама ў Брэсцкай, Гомельскай і Магілёўскай абласцях, у якіх, паводле дадзеных даследавання, рызыка беднасці для хатняй гаспадаркі аказваецца больш высокай.
| Attachment | Size |
|---|---|
 Спампаваць 16 | 1.66 MB |