Вызначэнне агульнага знешняга тарыфу ў мытным саюзе: доказы з Еўразійскага мытнага саюза

Як дзяржавы ўдзельнікі вызначаюць агульны знешні тарыф у Еўразійскім мытным cаюзе?

У той час як вялікая тэарэтычная літаратура вывучае стымулы, з якімі сутыкаюцца ўрада пры ўзгадненні Агульнага знешняга тарыфу, эмпірычныя дадзеныя дагэтуль недастатковыя. Гэты артыкул вывучае вялікі набор панэльных дадзеных пра тарыфы ад Еўразійскага мытнага саюза і дэманструе важнасць ўзаемнага пратэкцыянізму: дзяржавы-ўдзельніцы дамаўляюцца аб абароне тавараў партнёраў, якія былі раней абаронены на нацыянальным узроўні. Акрамя таго, няма амаль ніякіх сведчанняў ажыццяўлення рынкавай ўлады, каб стрымаць рост агульнага знешняга тарыфу для тавараў, у сітуацыі, дзе любая з дзяржаў-удзельніц адчуе вялікія павышэння тарыфаў. Такім чынам краіны-ўдзельніцы дамовіліся аб узаемнай абароне, а не аб узаемных саступках па лібералізацыі. У дакуменце таксама дэманструецца, як ўзаемнае адкрыццё пратэкцыянізму адбылося з дапамогай трох методык: аналізу адхіленняў (ANOVA) з выкарыстаннем унікальнай тлумачальнай сілы кожнай пераменнай, якая вызначае вектар Шэплі з дапамогай аналізу дысперсіі (ANOVA) і, нарэшце, з дапамогай метаду найменшых квадратаў. Акрамя таго, аўтар распрацаваў простую мадэль, каб растлумачыць эфект ўзаемнага пратэкцыянізму.